INFLANOR MAX

Opis

Inflanor Max to lek w postaci tabletek powlekanych, stosowany do objawowego, krótkotrwałego leczenia bólu o nasileniu małym do umiarkowanego, jak ból głowy, mięśni, stawów, zębów, bolesne miesiączkowanie czy gorączka związana z przeziębieniem.

Skład

Substancją czynną leku jest ibuprofen (Ibuprofenum). 1 tabletka powlekana Inflanor Max, 400 mg, zawiera 400 mg ibuprofenu. Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, hypromeloza 2910/5, kwas stearynowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka: hypromeloza 2910/5, makrogol 300, talk, tytanu dwutlenek (E 171).

Substancje czynne

ibuprofen

Działanie

Substancją czynną leku Inflanor Max jest ibuprofen, który należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Wskazania

Inflanor Max jest wskazany do krótkotrwałego objawowego leczenia bólu o nasileniu małym do umiarkowanego, takim jak: ból głowy (w tym migrenowy ból głowy), pleców, mięśni, stawów, zębów, bolesne miesiączkowanie oraz gorączka związana z przeziębieniem.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek jest przeznaczony wyłącznie do stosowania doustnego, u pacjentów dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat. Lek przeznaczony jest do krótkotrwałego stosowania. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 tabletkę co cztery godziny. Nie stosować więcej niż 3 tabletki w ciągu doby. Tabletkę należy połknąć, popijając szklanką wody. Nie rozgniatać, żuć ani ssać tabletki, aby uniknąć podrażnienia żołądka lub gardła. Jeśli pacjent ma wrażliwy żołądek, zaleca się przyjmowanie tego leku z jedzeniem.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent: ma nadwrażliwość na ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku, jeśli kiedykolwiek miał reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, astma, nieżyt błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka) związane ze stosowaniem kwasu acetylosalicylowego (ASA) lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ); ma zaburzenia krzepnięcia krwi i stany obejmujące zwiększoną skłonność do krwawień; ma czynne wrzody trawienne lub nawracające owrzodzenie lub krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie (dwa lub więcej ewidentne epizody rozpoznanego owrzodzenia lub krwawienia); ma krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforację w wywiadzie związaną z uprzednim stosowaniem NLPZ; ma krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne czynne krwawienie; ma zaburzenia hemopoezy; ma ciężką niewydolność wątroby lub ciężką niewydolność nerek (przesączanie kłębuszkowe poniżej 30 ml/min), jeśli pacjentka jest w ostatnich 3 miesiącach ciąży.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane są bardziej prawdopodobne po stosowaniu dużych dawek i długotrwałym leczeniu. Przerwać przyjmowanie leku Inflanor Max i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych: Obrzęk naczynioruchowy (może dotyczyć do 1 na 10 000 osób) z takimi objawami jak: obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudność w przełykaniu, wysypka i trudność w oddychaniu.; Czarne, smoliste stolce lub wymiociny z domieszką krwi (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób); Ciężkie zmiany skóry i błon śluzowych, takie jak nekroliza naskórka i (lub) rumień wielopostaciowy (bardzo rzadko występujące działanie niepożądane). Dodatkowo mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek). Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych); Czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występująca na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Częstość występowania nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych); Niewyraźne widzenie lub inne problemy z oczami, takie jak wrażliwość na światło, utrata wzroku (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób). Inne działania niepożądane występujące: Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób): zgaga, bóle brzucha, niestrawność; zaburzenia przewodu pokarmowego, takie jak biegunka, złe samopoczucie, wymioty, wiatry, zaparcia. Często (może dotyczyć do 1 na 10 pacjentów): wrzód przewodu pokarmowego z perforacją lub bez perforacji; zapalenie jelita i zaostrzenie zapalenia jelita grubego (zapalenie okrężnicy) i przewodu pokarmowego (choroba Leśniowskiego-Crohna) oraz powikłania uchyłków jelita grubego (perforacja lub przetoka); mikroskopijne krwawienia z jelita, które mogą powodować niedokrwistość; Owrzodzenia i stany zapalne jamy ustnej; ból głowy, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, zmęczenie, pobudzenie, bezsenność i drażliwość. Niezbyt często (może dotyczyć do 1 na 100 pacjentów): zapalenie błony śluzowej żołądka; choroby dotyczące nerek, w tym rozwój obrzęku, zapalenie nerek i niewydolność nerek; katar, astma; wysypka, zwiększona wrażliwość skóry na słońce; reakcja nadwrażliwości, taka jak pokrzywka, świąd. Rzadko (może dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów): depresja, stany splątania, omamy; zespół tocznia rumieniowatego; zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i innych enzymów wątrobowych, zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, zahamowanie agregacji płytek krwi i wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy i zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy. Bardzo rzadko (może dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów): nieprzyjemne uczucie bicia serca, niewydolność serca lub zawał serca lub wysokie ciśnienie krwi; zaburzenia powstawania krwinek (z objawami takimi jak: gorączka, ból gardła, powierzchniowe owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, krwawienia z nosa i skóry); dzwonienie lub brzęczenie w uszach; zapalenie przełyku lub trzustki; zwężenie jelita; uszkodzenie wątroby powodujące żółtawe przebarwienie skóry lub białkówek oczu oraz zatrzymanie płynów w organizmie; zapalenie błony mózgowej (bez zakażenia bakteryjnego); uszkodzenie tkanki nerek; łysienie; reakcje psychotyczne; zapalenie naczyń krwionośnych; ibuprofen może maskować objawy zakażenia, nasilenie zakażenia lub powikłania zakażenia. Jeśli pacjent zażywa ten lek w czasie zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Częstość nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych): mrowienie rąk i stóp; niepokój; osłabiony słuch; ogólne złe samopoczucie; zapalenie nerwu wzrokowego, które może powodować zaburzenia widzenia; mała liczba neutrofilii (rodzaj białych krwinek).

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje: leki o działaniu przeciwzakrzepowym (takie jak rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna); leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan); inne leki z grupy NLPZ lub kwas acetylosalicylowy, ponieważ leki te mogą zwiększać ryzyko wystąpienia wrzodów trawiennych lub krwawienia z przewodu pokarmowego; metotreksat (stosowany w leczeniu raka i chorób autoimmunologicznych); digoksyna (stosowana w leczeniu różnych chorób serca); fenytoina (stosowana w zapobieganiu występowania napadów padaczkowych); lit (stosowany w leczeniu depresji i manii); leki moczopędne oszczędzające potas, ponieważ może to prowadzić do hiperkaliemii (zwiększonego stężenia potasu we krwi); cholestyramina (stosowana w leczeniu zwiększonego stężenia cholesterolu); aminoglikozydy (leki przeciw niektórym rodzajom bakterii); SSRI (leki o działaniu przeciwdepresyjnym), takie jak paroksetyna, sertralina, cytalopram; moklobemid (RIMA - lek stosowany w leczeniu depresji lub fobii społecznej); cyklosporyna, takrolimus (w celu obniżenia odporności po przeszczepieniu narządu); zydowudyna (stosowana w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV); rytonawir (stosowany w leczeniu pacjentów zakażonych wirusem HIV); mifepryston; probenecyd lub sulfinpyrazon (w leczeniu dny moczanowej); antybiotyki chinolonowe, ponieważ może być zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek; pochodne sulfonylomocznika (w leczeniu cukrzycy typu 2); kortykosteroidy (stosowane w stanach zapalnych); bisfosfonianów (stosowanych w osteoporozie, chorobie Pageta oraz w celu zmniejszenia zwiększonego stężenia wapnia we krwi); okspentyfilina (pentoksyfilina) (stosowana w leczeniu chorób krążenia w tętnicach nóg lub rąk); baklofen (lek zwiotczający mięśnie); inhibitory CYP2C9, ponieważ jednoczesne podawanie ibuprofenu z inhibitorami CYP2C9 (worykonazol, flukonazol) może zwiększać ekspozycję na ibuprofen (substrat CYP2C9).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie należy stosować leku u kobiet w ciąży. Decyzję o stosowaniu leku w okresie karmienia piersią podejmuje lekarz. Ibuprofen może w niewielkich ilościach przenikać do mleka matek karmiących. W przypadku krótkotrwałego przyjmowania ibuprofenu w dawkach zalecanych, szkodliwy wpływ na niemowlęta wydaje się mało prawdopodobny.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Nie stosować leku Inflanor Max u dzieci poniżej 40 kg masy ciała (w wieku poniżej 12 lat).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma zaburzenia czynności nerek lub wątroby; ma astmę; ma katar sienny, polipy nosa lub przewlekłe, obturacyjne choroby układu oddechowego, ze względu na zwiększone ryzyko reakcji alergicznych; przyjmuje również leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia; ma choroby serca, takie jak niewydolność serca, dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w rękach, nogach lub stopach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini udar lub przemijający atak niedokrwienny); ma nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń; ma toczeń rumieniowaty układowy (zaburzenie układu odpornościowego) lub mieszana choroba tkanki łącznej (ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych); ma chorobę wrzodową przewodu pokarmowego, taką jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego; ma problem z prawidłowym mechanizmem krzepnięcia krwi; był ostatnio poddany rozległemu zabiegowi chirurgicznemu; jest w ciąży, karmi piersią; ma zakażenie. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Producent

Zentiva, k.s.
U Kabelovny 130 102 37 Prague 10 (Republika Czeska)